Samoorganizacja

Co to oznacza?

Tydzień seminaryjny jest mikrokosmosem, w którym przedyskutowana, przećwiczona i wypróbowana zostaje konkretna partycypacja uczestników i uczestniczek. Młodzież włączona zostaje w proces, razem planuje i faktycznie współokreśla cele oraz realizuje swoje założenia.
W ramach samoorganizacji grupa samodzielnie ale jednocześnie wspólnie dba o zakup i przygotowanie posiłków. Na początku spotkania zespół prowadzący oraz teamerzy i teamerki wyjaśniają zasady i udzielają pewnych sugestii. Uczestnicy i uczestniczki sami planują posiłki, zakupy, gotowanie, sprzątanie i samodzielnie zarządzają swoim budżetem.
Samoorganizacja oznacza także udział w kształtowaniu przebiegu spotkania, własny wkład w treści spotkania oraz w czas wolny.

Znaczenie i korzyści

Samoorganizacja nie zachodzi automatycznie, ma miejsce tylko wtedy kiedy jest chciana, omówiona i zrozumiana. Oznacza to, że grupa na początku spotkania musi ustalić zasady, jakich obszarów samoorganizacja ma dotyczyć i jak będzie wdrażana. Jest to bardzo ważne, gdyż większość uczestników i uczestniczek w środowiskach w których przebywa na codzień (szkoła, uniwersytet, praca) nie styka się z samoorganizacją. Dlatego często nie są oni przyzwyczajeni do takich możliwości i do takiej swobody.

Większość placówek i instytucji z którymi stykamy się w naszym życiu nie uczy nas jak przebiega i na czym polega związek zachodzący pomiędzy dostrzeżeniem problemu, przemyśleniem go, przepracowaniem w grupie i określeniem wspólnego działania. Wszyscy jesteśmy z reguły przyzwyczajeni do tego, że otrzymujemy gotowe zadania, które możemy w najlepszym przypadku samodzielnie wykonać. Jeśli zabraknie wytycznych z góry, często załamuje się nasza gotowość do działania i kreowany zostaje błędny obraz: bez nacisku, bez szefa nie da się pracować. Samoorganizacji trzeba doświadczyć. Trzeba zrozumieć i przećwiczyć jak radzić sobie z wolnością i ze związanymi z nią zadaniami.